Çocukluğa Dair

“Çocuk olsam yeniden,

Bir tek düştüğüm için acısa içim,

Ve kalbim çok koştuğum zaman çarpsa sadece…” Cemal Süreya

Bu aralar çocukken sevdiğim, çocukluğumun hatırası olan eşyalar beni mutlu eder oldu.  Hatırlıyorum da çocukken üstünde kırmızı kalpler olan bir tahta tarağım vardı. O zamanlar belimde olan saçlarımı bu tarakla taramaya bayılırdım. Bakkala gidip çokomel almak bizim için büyük bir mutluluktu. Parka gitmek, salıncakta sallanmak, pamuk şeker yemek, ramazan ayında pide kuyruğu beklemek, soba üstünde kestane pişirmek, evde eskimo yapmak, oralet içmek, televizyonda susam sokağını, Hugo ve Tolga abiyi izlemek, sokakta evcilik oynamak, lastik atlamak ve akşam ezanı okununca eve dönmek çocukluğuma dair hatırladıklarımdan bazıları.

 Çocukluk, hayatımızdaki en önemli dönem. Çünkü çocukken yaşadığımız şeyler ileriki yaşantımızda kişiliğimizi oluşturuyor. Hatırlar mısınız “Çocuklar duymasın” dizisinde psikolog Sinan karakteri vardı. Haluk’un davranışlarının sebebini anlamak için sürekli “çocukluğuna inmek lazım” derdi.

Bizler farkında olmadan çocuklarımızda izler bırakıyoruz ve yıllar sonra yetişkin olduklarında bu birçok davranışın sebebi oluyor. Bir kitapta “hayattan yorulan, zorlu süreçler geçiren insanlar çocukluğuna dair bir şeyler bulup kendilerini iyileştirmeye, sağaltım yapmaya çalışırlar” yazıyordu. Bir nevi terapi gibi yani.  Bu bilgi kesin midir bilmiyorum; ama doğruluk payı vardır diye düşünüyorum.  Çünkü gerçekten çocukken yaşadıklarımız silinmeyen izler bırakıyor üzerimizde.  Belki de bu yüzden bir yanımız hep çocuk kalıyor.

 Ben bu aralar “Keşke yeniden çocuk olsam” diyorum.  Tekrar çocuk olamayacağımı bildiğim için de çocuklarımla daha çok vakit geçirmeye, onlara kendi çocukluğumu anlatmaya ve onlar için güzel anılar biriktirmeye çalışıyorum. Tamam, itiraf ediyorum markete girdiğimde önce çokomel alıyorum. Parkta çocuklarıma pamuk şeker alırken kendime de alıyorum. Ha, bir de parkta kimsecikler yoksa salıncakta sallandığım da doğrudur ;)

 Peki ya güzel dostlar, sizin çocukluğunuza dair unutamadığınız anlar, anılar neler?  Bu aralar aranızda benim gibi çocukluğunu özleyen var mı?