Kuşlar Yasına Gider

Hasan Ali Toptaş'ın Everest Yayınlarından çıkan “Kuşlar Yasına Gider” romanını okudum. Kitap ilk sayfalarında “baba-oğul arasındaki ilişkiyi anlatan bir kitap” gibi düşündürse de ilerleyen sayfalarda aslında adım adım gelen bir ölümden bahsedildiğini anlıyorsunuz. Her ne kadar kitabın sonunu tahmin etseniz de hiç sıkılmadan 248 sayfayı bir çırpıda okuyuveriyorsunuz.  

Bu kitapta neler mi var? Neler yok ki! Baba, anne ve çocuklar arasındaki güçlü bağ, akrabalık, komşuluk, çaresizlik içinde bir çare arayışı, yaşlılık, yardımlaşma, alın teri, hak yememek, her şeyin elimizdeyken kıymetini bilmek…  

Bu roman, Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum ilk romanı.  Yazar Türkçeyi o kadar güzel kullanmış ki. Çok güçlü, akıcı ve sade bir dili var. Betimlemeleri ise harika. Kitabın edebi bir değeri var.  

“Babalar alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır” sözü kitabın en vurucu, en tesirli cümlesi diyebilirim. Hani kültürümüzde babalar dağa benzetilir.  Dağ gibi yüce, güçlü, arkanızı yaslarsınız her zaman. Dimdik ayaktadır; ama bir o kadar da ulaşılmazdır. Kitapta baba (Aziz Bey) sürekli dağlara bakar. Yazar(oğul) Ankara-Denizli arasında gidip gelirken dağların arasından geçer. Bu yolculuk sırasında da birçok türkü dinler. Kitabı okurken bilmediğim ne kadar çok türkü varmış dedim. Kitabın ismi de “Bu dağlar kömürdendir” türküsünden geliyor.

Kitapta yazarı yolculukları sırasında takip eden bir at var ki sonradan onun “ecel atı” olduğunu anlıyoruz. Bir de sadece yazara görünüp bir müddet sonra gözden kaybolan beyaz gömlekli bir çocuk var. “At ve beyaz gömlekli çocuk” motifi romana adeta esrarengiz bir hava veriyor, merak unsuru oluşturuyor.

Ben bu kitaptan çok etkilendim. Bazı kısımları gözlerim dolu dolu okudum bazı kısımlarda gözyaşlarımı tutamadım.  En kısa zamanda yazarın diğer kitaplarını da alıp okumak istiyorum.

 Bu kitabı okuyan var mı ya da yazarın diğer kitaplarını okudunuz mu? Okuduysanız yorumlarınızı öğrenmekten mutluluk duyarım. Okumadıysanız da en kısa zamanda okuyun derim. Sağlıcakla kalın, mavi kalınJ

Bu dağlar kömürdendir

Geçen gün ömürdendir

Feleğin bir guşu var

Pençesi demirdendir

Bu yol Pasine gider

Döner tersine gider

Şurda bir garip ölmüş

Kuşlar yasına gider

Hadi leyli leylanı

Mevlam yazmış fermanı

Ya al canım gurtulam

Ya ver derdim dermanı