Daha fazla Kumkurdu Asa Lind’in ikinci kitabı. Birinci kitapla (Kumkurdu)
ilgili yorumlarımı daha önce yazmıştım. Zackarina ve Kumkurdunun muhteşem
dostluğunu anlatan kitap çok güzel kurgulanmış. Kitabın kahramanı olan
Zackarina için hayali bir arkadaş aslında Kumkurdu; ama bir o kadar da gerçek. Sadece
Zakarina’nın görebildiği Kumkurdu soyut bir imge olarak kullanılmış. “Niçin başka
bir şey değil de kumdan, altın parıltılı tüyleri olan bir kumkurdu?” diye
sorduğumda da deniz kenarında bir evde yaşayan ve büyüyen bir çocuk için kumdan
bir Kumkurdunun çok doğru bir seçim olduğu kanısına varıyorum.
Kitabın
çevirisinin de çok başarılı olduğunu düşünüyorum. Çeviri işini anladığımdan
değil, cümleleri okuduğumda hem anlayıp hem hissedebildiğim için böyle düşünüyorum. Mesela “Evrende
hiçbir şey kaybolmaz; sadece başka bir şeye dönüşür.” ya da “Kazananlar zaten
mutludur; ödül kaybedenlere verilmeli.” cümlesi bana çok şey hissettirip düşündürüyor.
“Kumkurdu” ve “Daha Fazla Kumkurdu” kitabının
bir özelliği daha var. Çocuk kitabı olarak anılmasına rağmen yetişkinlere de
hitap etmesi. Ben çocukluğumu buldum bu kitaplarda. Okurken mutlu oldum. Bazı
kitaplar terapi gibi gelir ya insana. Bu
kitaplar da terapi kitaplarımın arasında yerini aldı bile. Ayrıca, itiraf edeyim ben de küçükken Kumkurduyla karşılaşmayı çok isterdim. Ne yazık ki karşılaşmadım. Ama içimde hala küçük bir çocuk var. Bu yüzden
geç de olsa Kumkurduyla tanıştığıma çok memnunum. Serinin üçüncü kitabı olan“Daha da Fazla Kumkurdu'nu
alıp okumak için ailece sabırsızlanıyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder