Hepinize Merhaba!
Bugün Dünya Merhaba Günüymüş
Aslında hafta sonu yaptığımız Mersin
gezimizi yazacaktım ama 21 Kasım’ın “Dünya merhaba günü” olduğunu okuyunca bir
tebessüm oldu yüzümde. Haydi dedim, bununla ilgili yazayım.
Niye mi böyle bir tercih yaptım? Çünkü
söylerken bir çırpıda söyleyiverdiğimiz bu sözü ne kadar az kullanıyoruz, ne
kadar da esirgiyoruz çevremizdekilerden.
Ben her gün gözlemliyorum bunu.
Benim iş yerimde birçok insan birbirine selam vermiyor. "Günaydın, iyi
akşamlar, merhaba" demiyor; hatta bazen görmezden geliyorlar birbirlerini. Üstelik
hepsi de kariyer yapan insanlar. Çok ilginç değil mi! Şaşırmakta haklısınız. Gerçi, aynı apartmanda
oturan birçok insanın birbirini tanımadığını ve karşılaşınca selam vermediğini
düşününce bu durumu pek de yadırgamıyoruz.
"Merhaba" bir selam sözü olmasının
yanında bütün iyi dilekleri de saklıyor içinde. “Benim için değerlisin” mesajı veriyor ya da “konuşacak
kadar vaktim olmasa da seni fark ettim” mesajı. Hem merhaba demek önce insanın
kendini mutlu ediyor, kendine iyi geliyor. İtiraf edeyim sabah kalkınca benim
kendime “Günaydın” demişliğim vardır hani;)
Geçen sabah yolda küçük bir çocuk
gördüm. “Merhaba ağaç, merhaba kedi, merhaba otobüs…” diyordu elini sallayarak.
Her şeyi selamlıyordu mutlu bir şekilde. Gülümseyerek izledim onu. Sonra içim
burkuldu birden. Acaba biz yetişkinler içimizdeki sevgiyi mi yitiriyoruz
zamanla ya da çevremizdekilere duyduğumuz saygıyı.
Ben canım sıkkın olduğunda bile etrafımdakilere
selam veriyorum ve bunu önemsiyorum. Hepinizin Dünya merhaba günü kutlu olsun
efendim. Üstün Dökmen ’in bu güzel şiiri de hepinize gelsin.
Yola
çıkınca her sabah,
Bulutlara selam ver. Taşlara, kuşlara, Atlara, otlara, İnsanlara selam ver. Ne görürsen selam ver. Sonra çıkarıp cebinden aynanı, Bir selamda kendine ver. Hatırın kalmasın el gün yanında. Bu dünyada sen de varsın! Üleştir dostluğunu varlığa, Bir kısmı seni de sarsın... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder